o wyróżnienie w konkursie o Nagrodę im. M. Baczko i P. Zakrzewskiego, 2011

Projekt jest przykładem działania urbanisty–planisty (urban–planner), urbanisty–projektanta (urban–designer) i architekta w bezpośrednim i ciągłym kontakcie z użytkownikami. Przypomniana zostaje zaniedbana w mieście skala sądziedztwa na pograniczu ścisłego centrum i pasa okalających dzielnic mieszkaniowych na warszawskiej Pradze.

Zaproponowane w pobliżu ulubionego przez mieszkańców parku lokalne centrum usługowo-rozrywkowe wypełnione jest miksem funkcji, które wskazali w badaniach mieszkańcy. Nieformalnym miejscom spotkań, gastronomii, handlowi i drobnym usługom towarzyszy sport, rekreacja oraz sąsiedzkie centrum kultury. W koncepcji programowej idea partycypacji jest rozwinięty o nowoczesne tendencje w kulturze: samopomoc, nieformalną i wzajemną edukację, animację społeczno-kulturalną, tworzenie warunków dla dojrzałych działań obywatelskich. Uchwałą Prezydenta m.st. Warszawy projekt został uznany za społeczną wytyczną do opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Szmulowizna Wschodnia.